Dalsza część przemówienia krowiego ducha.

Witajcie! Dzisiaj New Item daje nam prezent:
Prawdziwego Ducha! Który pojawia się i znika.


Dalsza część przemówienia Krowiego Ducha:
Dzisiaj kolejna cześć opowiadania:

Pewnego ranka nie dojechała dostawa mleka. Muh! Dostawca powiedział mi, że krowy na jego farmie dopadła jakaś potworna choroba. To oznaczało koniec dla mojego baru! Bez mleka nie mogłem przygotowywać ani shake’ów, ani mleka smakowego, ani mrożonej czekolady… nie mogłem też zarobić pieniędzy na tych wiele drogich rzeczy, o których marzyłem.  Byłem tak zawiedziony, że popełniłem straszną głupotę… Zrobiłem coś okropnego! Wiecie, krowa z zagrody kucyków urodziła właśnie cielaki, miała więc ogromną ilość mleka w swoich wymionach. Pewnego dnia zakradłem się tam i po cichu wydoiłem krowę, niezauważenie… …tak mi się przynajmniej wydawało! Gdyż nagle pojawiła się Kamaria. Gdy zobaczyła, że zabieram ważne dla życia cielaków mleko, tylko po to, aby kontynuować prowadzenie mojego baru mlecznego, bardzo się zezłościła. Ukarała mnie zamieniając mnie w krowę!  Nie możecie sobie nawet wyobrazić jak bardzo to było upokarzające!

Później, gdy umarłem, położono mnie w zamkowym foyer – jako dywan. Od tego czasu żyję tutaj jako krowi duch. W ostatnich dniach chciałem tylko troszkę postraszyć Kamarię. To dlatego robiłem taki straszny hałas. Nie mogłem przecież wiedzieć, że po chwili całe Panfu się o tym dowie! Wtedy było już jednak za późno.

Wzruszająca historia, prawda?

Pozdrawiam...